( Bir çok insanýn "Sahiplenmek" kelimesine kýzdýðýný biliyorum, bu þiiri okumadan önce bende bu kelimeye kýzardým. "Hiç insan sahiplenir mi?" derdim. Fakat artýk demiyorum. Neden mi? Sebebi altdaki þiir. Tebrikler, kalemine ve gönlüne saðlýk Þairem.)
Önceden ne çok kýzardým Bir kadýnýn sahibi olmak ya da bir erkeðin sahibi olmak ifadelerine. Nasýl olur da bir insanýn sahibi olabilir derdim... Eþya mý insanlar..? Artýk kýzgýn deðilim; O kadar derinmiþ ki anlamý, O kadar özelmiþ ki sahip olmak kavramý. Sahibi olmalýymýþ insanýn; Aðlayýnca susturan, Acýyýnca yarasýný saran, Kýzdýðýnda sakinleþtiren, Düþtüðünde kaldýran, Yorulunca itekleyen, Üþüdüðünde saran, Hastalandýðýnda deva olan, Hata yapacakken engel olan, Kararsýzken doðru yolu gösteren... Yani aslýnda sahibi olmak deðilmiþ, sahip olmakmýþ. Anladým... Keþke sahibim sen olsaydýn. Ö. Demir
Sosyal Medyada Paylaşın:
Serseri_Ruhlu_Şair Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.