Anlattýrma dostum, gönül sýzýmý,
Deþme bu yarayý, sana da seper.
Ýnlettirme n’olur, gönül sazýmý,
Teller isyan eder, sazý da teper.
Sevdamýn ateþi, çok gizli yanar,
Gönlümün yarasý, çok hýzlý kanar,
Cananým da beni, çok nazlý sanar,
Gel söyletme beni, bende dert süper.
Aþikar edip de, getirsem dile,
Yer yerinden oynar, semalar bile,
Yarý canlý halde, çekerim çile,
Gel söyletme beni, aklýn da sapar.
Aþkýn menziline, olmuþum veli,
Çölleri taþýrýr, gözümün seli,
Kimi Mecnuni der, kimisi deli,
Gel söyletme beni, çok seven tapar.
Bulaþtý gönlüme, sevda karasý,
Kabuk baðlamýyor, gönül yarasý,
Sessiz atýlýyor, aþkýn narasý,
Gel söyletme beni, cerahat yapar?
Öyle bir sevdim ki, taparcasýna,
Aklým da baþýmdan, saparcasýna,
Ruhum bedenimden, koparcasýna,
Gel söyletme beni, kýyamet kopar.
Bir yangýn yaktý ki, Aslý’m içimde,
Dumansýz yanarým, Kerem biçimde,
Tabipler kararsýz, merhem seçimde,
Ozan Figani’yi, canan’a, apar.
Ozan Figani (Erdem Gümüþ)
07.09.3020
Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.