Ansýzýn gülümsemen gelirken aklýma, korkmak istedigimsin içindeki kahkahalarý her duydugumda.
Yalnýz kalýnan bu kör hayatta, en son kalabalýklýgýmsýn aslýnda.
Senmýsýn, gercekten hatta benmýyým, o sessýz cýgllýgýnda bogulan hani her günün sabahýnda, delimiyim :)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.