Bir sabahýn gecesinde Ýhya olsun istedim yüreðim Boðazýn serin sularýnda Yakamozlar oynaþýrken Bitecek bir gün son nefesim Gözlerim kapanacak,akýp gidecek Baþý boþ sandal gibi,boðaziçinde
Ardýmdan döktüðün gözyaþlarýn Son kez adýný yazacak yanaklarýna Soðuk bedenim karanlýkta kalacak Sorgularýmla yürüyeceðim sonsuza Beni sevdiðini bilerek Ýçimde, bir boþluk olacak Kýrýlacak kadehler boðaziçi’nde
Gözler anlamsýz bakarken Hep aklýmda sadece sen oldun Kimi zaman hüzün,kimi zaman mutluluk oldun Alev oldu dudaklarýn dudaklarýmda Ýkimizde sonbaharýný yaþýyoruz ömrümüzün Ne kaldý ki yarýna
Tenimi yakýyor sensizlik Bir baharý daha kaldýramaz bu yüreðim Bunca zaman isyan ettim gecelerime Anladým ki asýl suçlu gündüzler Artýk güneþ doðsun istemiyorum Her doðan güneþ Beni yeniden baþlayan üzüntülere itiyor...
Sabret kalbim derdim Þimdi oda sustu artýk Ýyi dilekler dilemeye takatim kalmadý Ben bir hercai olmuþum sanki Dönüp dolaþýyorum yine Ýçimde kopan fýrtýnalar Gözlerim kýz kulesinde Hayal aleminin gemileri Yol aldý gidiyor boðaziçi’nde 30.08.2020 Sosyal Medyada Paylaşın:
PAMUKŞEKERİM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.