Sen ve esmer yosma

Deniz gözlerin mavisinde,
Bir yelkenlidir gönlüm.

Þimdi zamaný balýða çýkmanýn / mevsim kýþa çalýyor.
Yatýrdý güneþ yüzünü güney topraklarýna.
Pruvasýna asmalý takalarýn aðlarý, bir bir.

Belki kýlç balýðý,
Belki Camgöz dür Ruhi SU’nun. Destaný.
Rýfat ILGAZ’dýr Cide de mangal yakan belki,
Bel ki,
Karadeniz sularýna bakýp ta Mustafa Kemal’i anan.

Akýp giden dere söyle bana,
Kaç genç kýzýn çýplak baldýrýný öptün,
Fýndýk toplayan.
Kaç beden temizledi kirini, pasýný, günahlarýný sana döktü.

Deniz mavisi gözlerin çalkantýlý.
Batýracak býraksam dümeni,
Rezil edecek aloðlu osmana beni.
Lakin,
Çekip gideceðim ufkundan ebedi,
Umut vermese mavi damarlarýný gizleyemeyen gözlerin.
Ellerin ayaklarýn senin / Esmer kýzýn sineleri birde

Demir attým bilesin.
Bir sana,
Bir esmer tenli yosmaya.

Sosyal Medyada Paylaşın: