Koru kendini abim
Koru kendini abim
bu zaman bildiðin gibi deðil devran baþka
demedi deme abim
karýþma elin avantasýna lavantasýna
dön sýrtýný yoluna gidiver sen
say ki gece bir mezarlýktan geçiyorsun
ürpersen de bir ýslýk çal kendi duyacaðýn kadar
yanar dað patlamasý gibi
bir tuhaf mecrada akýyor zamanlar
lavlarý alev alev akýyor ovaya köye þehire
ne ot ne gül çiçek taþý topraðý eritiyor
karýþma itin çakalýn kavgasýna þahit olma
ola ki gördün sorarlar
duymadým görmedim bilmiyorum
hastaydým o gün yoktum bul bir bahane
yolun kesip sakalýný okþayan olursa
çekme saçýný sakalýný atýver bir sakal
baþým gözüm sadakasý deyip geçiver
koru kendini güzel abim
hak mak din iman adalet diye baðýrma
o masanýn dört ayaðýnýn dördü de kýrýk
bu kýrklarýn kýrýðý çýkýðý bitmez
dönüp senin kemiklerini kýrarlar
hani söz var ya abim aslaný kediye boðdurmak
öyle bile deðil inan
bite pireye ýsýrtýp karýncaya ezdirtirler
kendini koru güzel abim
hani usta demiþ ya ’Ejderha olsan kar etmez’
kar etmiyor güzel abim
Ahmet Coþkun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.