Kafesimin içi

Kafesimin içi

içimi sýcak tutuyorum
o sýcaklýðýn buharýyla gülümsüyorum
gözlerimi pervane çevirip etrafa
ferahlýyorum

iþitmiyorum aykýrý sesleri
kulaklarým içimin týnýsýný fýsýldar bana
ya bir deryada su üstündeyim
ya her hangi bir bulutun kanadýnda

denize döküyorum acýlarýmý en derinine
buluta katýyorum öfkemi tipi boran yaðmura
ne suda kalabliyorum ne havada
yer çekimi al aþaðý ediyor

düþüyorum insanlarýn içine
o mahþeri kalabalýða
akýl almaz oburluða
sonsuz açlýða

yine ben, ben oluyorum
ben de herkes oluyorum
tenefüs ettiðim havada
anlamsýz gereksiz dünya telaþýna

Ahmet Coþkun

Sosyal Medyada Paylaşın: