GÖZYAŞLARIMA GÜLÜMSEMELER DÜŞÜR!

fidan gibi kýrýldý boynum ayrýlýrken
yeniden güzlere büründüm gülüm
gözümden süzüldü hüznüm
bakýþlarýma gölgeler düþtü aðlamaklý
kavruldu yüreðim hasret ateþi düþerken
bir þeyler söyleyemedim sana
hýçkýrýklar dizildi boðazýmda nefessiz
ne zormuþ pembeleþen bakýþlarýndan
ötelerde kalmak sevdiðim....


memleketim ve sen kokarken bende
unutup gitmiþtim gayri gurbeti
kederle yoðrulmuþ mevsimlerimde
kar üþümesi gecelerime düþerdin
vuslat hayalleri süslerdi efkarlarýmý
kardelen yalnýzlýðýmda açardýn gül gibi
buselerinle bahtýmýn yollarýna serilirdin...


unutamadýðým sahil koylarýnda
aðustos sýcaklýðýma bahar olmuþtun sen
gök mavisinde sarýlmýþtým sana
gülmez yüzümde güller açmýþtý baktýkça
yanýbaþýmda karanlýklarý silip atmýþtým
bayrak gözlerinde nazlý nazlý demlenmiþtim
tatlý hatýralarýnda akasyan oldum
ya þimdi! hangi sokaklarda saklýsýn
ne olur gözyaþlarýma gülümsemeler düþür!.


Zafer Direniþ
...


Sosyal Medyada Paylaşın: