SON NEFESİM ...

gönül yaram onmazlýklarda sevgilim
sokaklar dar gelir akþamlarýma
ýssýzlýðýn çöktüðü yerlerde baykuþlar
ürperti verir yarasalar kimsesizliðime
sürgün yemiþ bahtýmýn gülmezliklerine
çalýlar dolanýr mutsuz geçen akþamlarýma
çekip gitsem yalnýzlýklarýmla buralardan sevdiðim...


kýnalý sýrma saçlarýn savrulurdu önümde
bakýþlarýna titrerdi gözbebeklerim
elim elinde mutlu yarýnlarý adýmlardýk
yeditepe kumsallarý kucak açardý aþkýmýza
mavi sulara düþen yakamozlar selamlardý bizi
baþým omuzlarýnda þarkýlar mýrýldanýrdým
baldýrý çýplak sevdasýzlar baktýkça bize
mesut olmanýn þükrüne kalkardý ellerimiz
ahh sevgilim, ben neden buralarda kaldým?!


her doðan güneþ ýsýtmýyor, artýk üþürüm ben
ne de martýlarýn seslerine selam verip geçiyorum
kýrlangýçlar görünmez oldu nazlý uçuþlarýnda
güller, mavi çiçekler güz deðmeden soldu
bittim,son nefesimi sana vermeye geliyorum
uzat ellerini, sar öksüz kalmýþ yüreðimi sevgilim

Zafer Direniþ
...
Sosyal Medyada Paylaşın: