Ve güz yapraklarýnýn sonatý henüz birinci geceden ellerimizde katýlaþýyordu üstelik tarhana hamuru yuvalayan kadýnlarýn her þeyden haberi vardý deyusun en önde gideni þiir diye yazýyordu baskýn halindeki geceleri üzerimize yaðan yaðmur geçmiþ bir yüzyýlýn hayalet süvarilerini serpiþtiriyordu en umulmadýk zayýflýklarýmýza ilk kez beyaz giyinmiþ olan ölüm birinci dereceden kan baðlýmýz olarak kulaðýmýza bir saðýra seslenir gibi müsade var mý diye buyurmaktan da öte sanki kendi hakkýnda bir þeyleri bildiðimizi bilmiyormuþ orta zekalýlýðýna mülk edinmiþti ve kanýn ’sonuna kadar’ sonatý henüz bilinmeyen bir geceden bedenimizde katýlaþýyordu üstelik topraðý elinde yuvalayan çocuklarýn hiçbir þeyden haberi yoktu.
Ýlker ÖZDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
barbor Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.