AYÇIL

Dertli bahçede þen, kumru olayým,
Þakýsýn güllerde, bu deli ayçýl.
Gürdal bülbül küssün, dilde yanayým,
Dar-ül aman benim , ben deli ayçýl.

Ses piþsin týlsýmda , düþte gördüðüm,
Ýnsafa gel sen de, halim kördüðüm.
Safa dursun gülþen, turda ördügüm,
Ahir zaman senin bu deli ayçýl.

Her dem yanký yüzün, gönül evimde,
Asýrlýk kervan sen, bense ,kavimde,
Kanatlarým palaz, beden nevinde,
Aþk-ý duman tenim, ben deli ayçýl.

Yüzümün aynasý, hudey her dem sen.
Ýste dara çekem, esirgemem ben,
Vuslat yaþam gayem, püryan oldu ten,
Aþkýn odu demim, ben deli ayçýl.

Bu kumru öper hü, leb-i balýnda,
Kanar Aykýz döner, umman tülünde,
Tülü asi öter, arþýn salýnda,
Süzülür göz benim, ben deli ayçýl.

Leyla Koçak Oruç
1 Eylül 2020

Ayçýl: Ay ýþýðý
Gürdal: soylu
Darül aman: pir kapýsýnda güvene erme.
Nevin: yeni , taze, en yeni

Sosyal Medyada Paylaşın: