Ýþportadan kelepir duygular toparladým,
Tozpembe þarkýlardan bir buket hazýrladým,
Ýçimde yaþattýðým ömre bedel sýlada,
Fakirhanemin dýþ kapýsýndan iç eþiðine kadar
El-pençe divan durarak buyur çektim,
O, pusarýk gizemli hâyalini,
Baþ sedirimde aðýrladým...
Ýnsan olgusundan çobanlýk edâsýna,
Gâye semâsýndan hayatýn nidâsýna,
Bakýþlarýnýn boþluðuna yazamadýðým
Söðüt dallarýnca ferah-feza
Hoþ-sohbet kelamlar da ettim.
Kalýba dökülmemiþ sahici belleðinden,
Bir çakýmlýk kývýlcým, bir tadýmlýk teselli,
Dost-avaz bir muhabbbetti beklediðim.
Alýmlý ve kurumlu havanda su döverken,
Deðimli konulardan uzaktýn her nedense;
Besbelli unutmuþtun gençlik dileklerini,
Karamsar bir yazgýda dirençsiz tüketmiþtin,
Sevdâmýzýn Türkçesi gönül erdemlerini! ..
Rengeyiði koþulu Benelüks kýzaðýndan,
Nanik yaparken düþen uzatmalý taþ bebek,
Çýkarlarýna göre koza geren bir týrtýl,
Para. güç rotasýnda kanat çýrpan kelebek,
Yapay gündem bozmasý zavallý dudukuþu,
Hep kendini dinleyen ve dinletmek isteyen
Yerden bitme deðnekçi, bir otopark çavuþu,
Teþbihin telmihine cuk oturan sýr þebek,
Darvin’den firar etmiþ Pavlov zillisi denek...
Benimle konuþan kim, köy kurnazý bilgili,
Bir baþkasý olmalý, sen deðilsin Sevgili (?) !
Acý gerçek, zamana yenilmiþti hasretim;
Bana fark atýyordu hâyalimin kurgusu.
Ortalýkta bir meyit, zelil, zebun kesretim;
Kývýlcým hak getire, kuru pýnar bengisu...
Tele - þov çalýntýsý mâlum öykünmelere,
Harcýalem cýscýbýl uyduruk fýkralara,
Gülmekten kýrýldým mý, bayýldým mý doðrusu? !
Öncelik öznedeyken eylemi seçemedim;
Hâyal kýrýklýðýmý tetikleyen faylara,
Sitemim çoktu amma depremi geçemedim.
Þimdi þarkýlar hüzzam, sanki daha bir solgun;
Kekik kokan esintiler de mecalsiz, yorgun;
Aþk olsun demeye dilim varmýyor,
Sitem de kâr etmez bu densizliðe,
Dâvetli konuktan katmerli vurgun...
Tekdüzelik sohbetin sýkýcý molasýnda,
Körkütük tutkularý sessizce sorguladým,
Her soluk veriþimle daha daha çoðalan
Sýlaya hasretimin acýmtýrak tadýný,
Çay bardaðýndan taþan buðuyla harmanladým (...)
Genzimin gurbetinde týkandým içemedim;
Ýsyânýmdan habersiz þen-þakrak gidiyordun,
Güle güle demeliydim, onu da diyemedim;
Ýçim burkuldu, gözlerim doldu,
Ay deðil, güneþ deðil,
Ne yapsam çare deðil,
Nutkum tutuldu.
YUSUF BÝLGE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.