AYRILIK İHANETİ SEVER

Herkes kendisine yakýþaný yapar,
Giden ihanetini, kalan sadakatini
Seven sonsuza kadar beklemeyi
Sevilen kaçar gibi gitmeyi
Bir þarkýnýn en güzel yerinde bitmeyi

Oysa aþk denen gül, mecnunun çöllerinde
Gözyaþlarýyla sulanmayý
Ve bir daðýn en uçurumlu yerinde
Ýnadýna açmayý sever
Aþk sevgiye sadakati,
Ayrýlýk ihaneti sever
Bu yüzden güller dikenini
Bir baþka sever.
Demek ki vuslat yýllar öncesinde
Ceylan yüzlü yârin gülüþünde kalmýþ
Þimdi anlýyorum yalnýzlýðý
Ve ilk defa titriyorum, üþüyorum
Ve ilk defa âþýk olduðum için aðlýyorum

Bana aþký böyle öðretmemiþlerdi
Unutmuþum Ferhat’ýn severken öldüðünü
Ben bilmezdim gecelerin aðladýðýný
Bu yüzden gecelere yaþ biriktiriyorum
Kirpiklerimde aðýr bir yük
Uyku gözlerimden,
Aþkýn vuslat hali düþlerimden sürgün
Yasaklanmýþ baðýra baðýra,
Seni seviyorum demek
Sürülmüþ dudaðýmýn kýrmýzý kaldýrýmlarýndan buseler

Bakýþýnda bir þehri alnýndan vurduðum gülüm,
Bir bahar düþün yaðmursuz
Bir hayat düþün sensiz ve umutsuz
Oysa umut ölmeden ten ölmüyor
Bülbül þarkýsýný söylemeden gül solmuyor
Ölen sadece bir deri bir kemiktir
Þimdi gözlerini kapat ve yaþayan umutlarý düþün
Aþk gitmek kadar kolay deðil
Kalmak o kadar zor deðil
Gül visaline asýrlar var,
Ben þarkýnýn en can alýcý yerinde susuyorum
Yüreðim çýðlýk olurken aþkýn suskunluðuna
Ben kahrolasý yalnýzlýðýn yurdunda kanýyorum
Ayrýlýk ihaneti ve býrakýp gideni sever
Aþk ise masumiyeti ve yalnýzca seveni sever


Hüseyin Özbay
Sosyal Medyada Paylaşın: