hep böyle siyahtým sanýyorlar bilmiyorlar ki bu karanlýk senden bana emanet bir türlü içimden atamadýðým bu yakama yapýþýp canýmý söken acýlar gözlerinden bana kalan bir lanet
duymuyor ki hiç kimse zaten duysalar da anlamazlardý gecenin içinde beni çaðýran sesinin çektirdiði ýzdýrabý sanki sýrf bana iþkence etmek için yaratýlmýþ gibi bir tek benim kulaklarýmda kanatýr adýný
kaçamam öylece saplanýp kalýrým olduðum yere sanýrlar ki ayaklarým þýmarýklýktan taþýmaz bu yükü hatta komik gelir çoðu zaman külü bile kalmamýþ eski bir yangýnýn aleviyle halen tutuþmamý anlayamazlar iþte her gece karabasanlarla uykularýmý nasýl da hýrpaladýðýný
kolay deðil ki ne gül deyince gülebiliyor insan ne de unut diyince unutabiliyor bir hançer ki saplanmýþ en derine ne zaman çýkarmak istesem inadýna yerleþiyor kalbimin en acýyan yerine
ah sevdiðim alsan diyorum yataðýmdan gölgeni ya da çýkýp gelsen artýk geriye külü bile kalmamýþ eski bir yangýn bu ama sensiz sönmüyor anla iþte
(a) y kuþaðýndan
Sosyal Medyada Paylaşın:
black_sky Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.