Adı AŞK

Papatyalar, güller benim gibi
boynunu bükmüþtü.
Mevsimleri mi geçmiþti bilinmez ki,
yoksa hala bir aðustos sýcaðý mýydý ki?
Yüreðimin rýhtýmý sessiz kalmýþtý,
garip mi garip..
Görsen ya da duysan,
bilirsin kimsesizler mezarlýðýný ya
aynen öyle iþte...

Ya sen,
o kadar isterken ellerimi tutmayý,
Neden bu gururunun vurdumduymazlýðý.
Yoksa yeni bir sevdaya mý yelken açtýn.
Beni hiç sayýþlarýn,
görmezden geliþlerin bundan mý sevgili?
Ah o saçlarýnýn kokusu yok mu,
saçlarýnýn kokusu.
Ýstemsizce sana çýkan düþüncelerim.
Tek açýklamasý olmalý.
ADI AÞK.
AÞK.
Yoksa neden istenmediði halde
devam eder ki insan sevmeye.

Yüreðimdeki seni öpme susuzluðu,
ya ona ne demeli.
Sendeki susuzluk gibi.
Biliyorum, saklamaya çalýþma boþuna.
Adý Aþk.
Adý özlem.
Adý ne olursa olsun.
Ýçindeki duygularýný, yaþadýklarýný
artýk sýr noktasýndan kurtar.
Hatýrla,
itiraf alaný her þeyin baþlangýcýydý.
Ve býrak bütünleyicisi olsun.
Son bir itiraf.
Hepsi bu.

Þunun þurasýnda ne kadar olmuþtu ki zaten
yüreðimden firarýn.
Sen gittiðinde buz çökmüþtü içime,
soðuktu nefesim.
Sen gittiðinde býraktým çayý,þekeri,
ince belli bardaðý.
Ne tadým kaldý,
ne de tuzum.
Arar oldu ellerim belini.
Týpký senin gibi.
Halimi hiç sorma,
elekle su taþýyor gibiyim.
Tipiler de kaybolmuþ,
fýrtýnalarda savrulmuþ gibiyim.

Hangi günahýmýn ahýsýn diye bile
sordum kendime biliyor musun?
Kendimle çok savaþtým.
Sevme dedim sevme.
Seversen sonunda bitersin dedim.
Ýçten kavrulursun,
söndürdüðün ateþlerin közlerin de
yanarsýn dedim.
O kadar güzel gelmiþtin ki bana,
hayýr diyemedim sana.
Sevdim iþte sevdim.
Hemde çok sevdim.
Ve sonunda yandým bile bile.

Yarim...
Yükledin acýlarýmýn üstüne
bunca derdi,kederi,ayrýlýðý.
Oysa ben bunca dert yüküne el atýp da,
kaldýrmaný istemiþtim bu yüreði senden.
Çok þey mi istemiþtim,
çok þey mi yükledim sana bilmiyorum.
Þimdi çaresiz dertlere koydun,
baþým darda.
Giderken kokun kalmýþ üzerimde,
yanmaz ki harda.
Kolum kanadým kýrýldý,
ne derman ne de güç kaldý bu canda.

Sen küf kokma diye,
býraktým 40 yýllýk sevgilim olan
sigarayý bile.
Sen yoksun diye,
sevmenin de tadý kalmadý bu bedende.
Eðer ki sýzlarsa yüreðin,
bil ki adýn kazýlýdýr kalbimde.
Ve ismin her zikredildiðinde,
senin için atacak bu yürek.
Ve hep deðiþtir þu inat kokan kararýný
diyecek.
Son bir kezde olsa,
sarýlýp uyumaktýr göðsünde tek dileðim.
Dilerse Mevlam,
o zaman alsýn canýmý iþte.
Çünkü ben razýyým,
senden gelecek her þeye.

Yazan : Recep Hamza
Sosyal Medyada Paylaşın: