yüreðim
hiç uslanmayacak
gülmek
bana yasak
gülümsersem
soluyor gün
donuyor güneþ
duruyor takvim
dökülüyor
yaþanmamýþlýklar
yaprak yaprak
mevsimlerden sonbahar
sanki gözlerim
hiç ýslanmayacak
ben gülümsemeyi
sana býraktým
birazdan rüzgar
perdeleri aralayacak
kanarken gecenin
tülden duvaklarý
gün þafakla
buluþacak
iþte o zaman
ellerimiz kavuþ muþçasýna
gül doyasýya gül
gözlerime bakarak
tomurcuk tomurcuk
güller açýlsýn yanaðýnda
ayýn karanlýðýna
yýldýzlarý kýskandýran
ýþýklar saçarak
sussam suç
konuþsam
biçare suskunluðumu
yarým kalan yaným
nispet yaparak
tamamlayacak
hadi yine
unutmak istediðin
adýmý sor
ne zor deðil mi
dudaklarým mühürlüyken
yeniden
yenilen miþçesine
adýný dilimden almak
dünler geride kaldý
yarýnlar bana uzak
bugün diye bi þey yok
olsa da hiçbir anlamý
olmayacak
senle yaþanmamýþ
her an
adsýz kalacak
sadece yaþanmýþ olan
ne varsa
o anýlacak
// sen yoksan bastýðým toprak bile hüzne boðulacak.//
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.