Ben þarkýlarla þiir yazarým. Sen ona da çalma dersin, Ben tekrar tekrar çalarým. Napiim doðuþtan hýrsýzým. Bir kýzým olursa mesela, Adýný Mehlika koyarým. Benim yaðmurum onu üþütür, O dokunursa ben ýsýnýrým. Olmazsa bir deli rüzgar esti, Alýp götürdü benden derim. Tükenmez nihayetinde þarkýlarým, Bir o kadar arsýzým. Napalým, nihayet ben de bir insaným.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehlikam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.