Gittikçe aðýrlaþýr sýrtýma binen yüküm, Katlanýrým yine de, vefasýzlýk olmasa. Fýrtýnada kýrýldý sanki asýrlýk köküm, Yapraklar sararmasa, keþke güller solmasa.
Hain ne umuyordu benim son gidiþimde? Ben yürüdüm, o koþtu; ayrýlmadý peþimde, Sular bile kaynadý alnýmýn ateþinde, Bunlara da razýyým, bir de leke çalmasa.
Kadir kýymet bilenler fazla kalmadý dostum, Geçmiþin hatýrýna çoðu zaman da sustum, Tenhalarda aðladým, ara sýra kan kustum, Ýnsan uyanýk olsa, gaflete de dalmasa.
Aklý olan yüklenmez kul hakkýný, günahý, Ýçten içe çürütür, mazlumun çýkan ahý, Elbet hesap verecek bir gün kralý, þahý, Adalet saðlanýr mý; eden, bela bulmasa?
Sesi çýkmayanlarýn yaþama hakký yok mu? Bütün insanlar mutlu, bütün insanlar tok mu? Güler yüze muhtacým, istediklerim çok mu? O yâr çýkýp gelmeden keþke vadem dolmasa.
Kimi kanatsýz uçar, suda yürür bazýsý, Görünüþe aldanma, herkesin var sýzýsý, Ne yapsa da silinmez kulun alýn yazýsý, Çilem burada bitse, mahþere de kalmasa.
Sabri Koca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.