Zamansýz yediðin acýlarý, benzetir gibi kendime.. çýðlýklara kesiyorum sesimi, G e l m e! Bana gelmen demek; býçaklara yatmak, soðuk döþeklerde, yabancý seviþlerden uykulara sýzmak, suçlu, günahkar.. yaralarýndan boþalan kan gibi, sereserpe yayýlmak geçmiþe. geleceði sulamak, kuruyan pýnarlarýnda gözlerinin. yabancý ellerin yýrtýk dokunuþlarýnda boðularak.. Susarak çokça, kusarak küfürleri... Döþüme saplanan sancýlarýn, tarifsiz acýlarýnda sayýklamak seni, uykusuz gecelere yatmak, kuytularýnda karanlýklarýn, yýldýzlara kopmak belki belki; yanlýþ bildiklerinde ezilmek tek yaptýðým. düþlerinde cennete doðsanda sen, Ah ben... Ayaklarýmda cehennem var çocuk cenneti öpmek sana çok uzak.. G e l m e!
Asuman... Sosyal Medyada Paylaşın:
asumann Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.