O GÜN....

O GÜN

Ayaktayým hâlâ ben, kolay kolay yýkýlmam.
Vurunca öleceðim sandýn o gün deðil mi?
O küçücük sözünle sarsýlmadým diyemem,
Bir an sendelememe kandýn o gün deðil mi?

Dilin nasýl da döndü bana ’defol’ demeðe?
Yazýklar olmadý mý verdiðimiz emeðe?
Aldýðýn o ahlarý baþlardýn ödemeðe,
Deðerimi anlardýn, yandýn o gün deðil mi?

Sebebi söylemeden kovdun ya bu mehmedi,
Susuz kaldý çöllerde, lâkin daha ölmedi.
Bence sen piþman oldun, lakin geri gelmedi,
Ýçin için aðladýn, andýn o gün deðil mi?

Ne hâyâller kurarým hepsi de akla ziyan,
Yüzün gözün kaþlarýn hepsi de ayan beyan.
Bazen sesler duyarým, seninkine benzeyen,
Biri kapýmý çaldý, sendin o gün deðil mi?

25.08.2020

Mehmet Semercio
Sosyal Medyada Paylaşın: