Sensiz Ankara

Sen Ankara’ya uzak,
Ben Ankara’dan uzak.
Ýnanamadým gittiðine,
Ýnanmadý Ankara bittiðine.

Yüreðe sýðmaz sevdalardýk,
Yüreðe sýðmaz ayrýlýklar mý olduk?
Sesime hüzün, sesime sessizliðin kondu.
Doyumsuz bir aþkýn, sonsuz ayrýðýmý bu?
Bir varýn yok oluþumu?

Korkuyorum Ankara’dan mutsuzluktan,
Korkuyorum ýpýssýz yaþamaktan.
Ýçimde türlü acýlar yoðruluyor,
Sevdam dünyam yasýnda,
Iþýk içinde Ankara karalarda.

Dönmelisin,
Dönmelisin gül yüzlü insan,
Dön ak yürekli masum sevdam,
Dönmelisin gözlerimin gözü…

Kaldýramaz oldum baþýmý semaya,
Bakamaz oldum Ankara’nýn bulutlarýna.
Baþýmý bir kaldýrsam,
Gökyüzü gözlerimde erir,
Gökyüzü gözlerin, gözlerime gelir.

Kaldýramaz oldum baþýmý semaya,
Bakmaya yürek ister,
Sensiz yaþayamaz oldum bu þehirde
Yokluðunu taþýmaya yürek ister,
Ankara seni ister,
Yaslý gözlerimde seni bekler.

Sosyal Medyada Paylaşın: