þehir sarsýlýyor gemi suya giriyor kuþlar kaçýyor kimse yok meydanda bir tek ben kalmýþým garip ses alay ediyor hak etmiþim yalnýzlýðý kalabalýklar zevklerini kaybetmiþ verem çehreli insanlar ve karanlýk yüzlüler umut ve umutsuzluk kaplamýþ þehri ateþle yazýlý kitaplar gazete,dergi,romanlar aþkýn öldürücü büyüsü ýþýklý gece böcekleri gibi görünüp kayboluyor tüm caddeler karanlýk kimi yerde titrek gün ýþýðý acaba aydan mý akmalý mutluluk yeryüzü karanlýk ay aydýnlýk ah her þey rüya olmalý rüya olsun da günün sonunda yeniden dönsem hayata geceyi kilitleyen bir aþkla mor kýzýl bir akþamla ...
musta kaya 10.08.2020 / istanbul Sosyal Medyada Paylaşın:
e.mustafa kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.