kalbindeki yara şiir olsun

ama bir acýnýn döngüsünde
yitik bir kentin koynuna sakladým umutlarýmý

bir girdap gibi kendi eksenimde dönüyorum
giyotin kadar keskin bir acýya sarýlmýþ bir haldeyim
bir celsede atmaya çalýþtýðým bir acýydý bu
ve yine bir özlemin gecesinde
yine bir mevsimsizlik çöküyordu üstüme
sadece kanayan bir acý dersem yalan olur bu
çünkü þiire bulanmýþ bir sevdayý özlüyordum
çünkü yüreðe atýlmýþ bir düðüm gibi
yürekten yüreðe çýðlýk atýyordu yüreðim

oysa sevmek istiyorduk
sevilmek ve özlenmek
sonra yürekte bir dünya inþa etmek istiyorduk
ama alev topuna dönmüþçesine
kalp atýþlarýnýn içinde kayboluyorduk

belkide dünlerin acýsýydý bu
yada yarýnlarýn sevinci bilmiyordum
notasýz bir türkü gibi
sanki tüm kapýlar suratýna kapanmýþ
sanki bir odanýn içine haps olmuþsun
sanki gökyüzü mavi
ama sana siyah kadar korkutucu geliyor

daha umudum bitmedi biliyorum
son çýrpýnýþlarýný yaþýyordum bugünlerin
karanfillerle bezenmiþ bir mutluluðu
kardelen aþký kadar çok özlüyordum
bir mezar kazýyordu göz yaþlarým
tabutuna el atýyordu kalbim

üstümde dolanan bir özlemle savaþýyordum
þakaklarýma düþen gözyaþlarým kadar soðuktu
boþlukta gezen ellerim kadar çaresiz
göðsümün anlamsýz susuþuna bakýyordum
hangi mevsimi yaþadýðýmý bilmiyordum
günler aylara karýþmýþ
aylar yýllara
yýllar asýrlara
saat saat
saniye saniye sen’sizdim
kendimsiz
ve bizsiz
ama ömrüme seni giydirmiþtim
kefene sarýlmýþ bir ceset gibi

göðsümün altýnda bir yerlerde
tam sol mememin altýn
müthiþ bir kýrgýnlýk vardý
sanki milyonlarca cam parçasý
sanki milyonlarca özlem
sanki milyonlarca kurþun
gelip sol mememin altýna yuvalanmýþtý

incinmiþ bir çicek’tin sen
seni þiirlere sararak sevdim
kalbindeki yara þiir olsun diye

Ýbrahim Dalkýlýç.

19.08.2020
22.15 Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın: