Yorgunum; akþamýn ince tülbentli sevdalarýna takýldý aþkým mutsuzluðumdan bir diþ çýkarýp uzandým en yaralý akþamlarýn koynuna dur dediðim sonlar aðrýtýr en saklamadýðým yarýnlarýmý ve öyle bir kasýrga vurur ki yalnýzlýðýma üþür ölüm bile aðlarsýn
þimdi tenha enkazlarýndan kurtarýp köþe kapmacalarýný sorgusuz çektim aç yarýnlarýn göz kamaþtýran alacalarýna ben yalnýzsam aðrýyan sevdalarýmdan nereye dokunsam sýðýnak sonsuzlarýndan bir elimde sen aðlayan hýçkýrýklarýmdan kurtarabildiðim ve satmaya kýyamadýðým özgürlüðümün neresinde kalýnmýþ
en taze çeliþkiler ben insansam hayat nereye kadar benimle...
Sosyal Medyada Paylaşın:
bymuzo Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.