sonra yüreðimin üstünde sen vardýn adýnýn geçtiði bir þiirde çarpýyordu kalbim ýssýz bir gece gibi susuyordum kapý eþiðinde kalmýþým gibi boðazým düðüm düðüm uzak bir kent gibi uzak bir ülke
hatta kýtalar arasýnda kalmýþým gibi özlüyordum seni bir damla suya muhtaç bir serçe gibi çýðlýk çýðlýða seni arýyordum sen sessiz sen suskun sen yoktun
bir türkü gibi yüreðime düþüyordun ansýzýn belki ansýzýn çýkarsýn karþýma karþýmda gök kuþaðý gibi rengarenk bir mevsim olursun yeni filizlenmiþ bir buðday tanesi gibi karþýlarým seni güneþe selam duran bir buðday tanesi gibi
öyle özledim ki seni nasýl bir çocuk memeye muhtaçsa nasýl toprak yaðmura hasretse nasýl güneþ doðmadan dünya bir hiçse bende seni öyle özlüyorum
seni yüreðimin sol tarafýnda saklýyorum eðer bir gün unutulursam unutursan varlýðýmý sen yüreðimin sol yanýnda olacaksýn mavi bir deniz gibi mavi bir gök gibi mavi bir aþk gibi
hadi bir þiir tutalým aklýmýzda benim þiirim sen ol senin þiirinde ben
Ýbrahim Dalkýlýç.
16.08.2020 20.45 Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.