Bir tebessüm býrakýyorum gözlerinde Uyuþuk þehrin uykusu kadar aðýr Asi bir nehrin son dalgasý kadar hýrçýn Terkedilmiþ bir düþ Dudaklarýma yapýþmýþ hüzünlü bir gülüþ Boðazýmda düðümlenen yitik bir sevda gibisin
Masumane bir yorgunluk sarmýþ gözbebeklerimi Bir aþk süprüntüsü dediler Sol yanýmdaki ezikliðe Oysa ne çok boþ býraktým sol yanýmý Yürek enkazýndan gelirsin diye..
Belki sonra öyküsü dolanýr dillere Bir varmýþ bir yok muþlara adanýr veda sözcüklerim Birikmiþim sanýyordum tükendiðimden bihaber
Gecenin en mahrem yerine çaput baðlýyorum Ýki ayrý þehirde Ýki büklüm umut Henüz yazýlmamýþ þiir gibiyim Daha doðmadan ölüyorum Habersiz Kimsesiz Vedasýz... 😢
16 Aðustos 2020 Sosyal Medyada Paylaşın:
Ehmed Kardok Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.