Çirkinler Ölmez
Çirkinler Ölmez
Bu yüzü tanýrsýn, uðraþma, deðmez!
Yüzbin kere dedim: ’çirkinler ölmez.’
Ben dokuz canlýyim, söyledim kaç kez,
Denedin ya her gün. Çirkinler ölmez!
Dökülmüþ saçlarla, solmuþ gözlerle,
Bir aþkýn yaktýðý kâlpte közlerle,
Taþýyamaz olmuþ hâlsiz dizlerle,
Ölmedi bu adam. Çirkinler ölmez.
Azrail misafir olduðu zaman,
Bu yüzle tanýr mý kurbaný hemen?
Zaten bir ölüyken daha ölemem,
Uðraþma be kadýn! Çirkinler Ölmez!
Beni sevemedin karayým diye,
Ýçimi görmedin, falcýydýn güya.
Bir kusursuz olmak sadece rüya,
Kâlbinden vurmadan çirkinler ölmez.
15.08.2020
Mcio
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.