NEFESSİZ KALDIM

--------------------------------------------------------------------------------

Sona yaklaþtýðýmýzý hissettiren anlarýmýzý,
Unutamýyorum.
Gözlerimizin sesi yankýlanýyordu, aþkýmýzda.
Bunun seni boðduðunu hissettikçe,
Öfkeme kapýlýp,
Acý çekmene aldýrmýyor
Ýzin veriyordum,
Bakýþlarýmýzýn konuþmasýna.
Beraber haykýrýyorduk,
Ýçimizde kalanlarý..
Bu kez, ben de susmak istemedim.
Belki susmayý becerebilseydim,
Devam edecektik kaldýðýmýz yerden..
“Çürümeye yüz tutmuþ bir aþkýn,
küf kokularýndan bir mevsim çýkarmaya çalýþýrsan böyle olur..
Ne söylenebilir ki sana?
Ýçindeki örümcek aðlarýndan kurtulduðun zaman görüþelim,
mümkünse..”
Seninle tartýþmak,
Kendimle yüzleþmek ile ayný duyguymuþ..
Ýkisinde de kendimi suçluyorum.
Meðer insan, kendine sadece 3 sn. kýzabiliyor,
Kendisinden 2 cm uzak kalabiliyormuþ…
Zaruri alýþ-veriþ bizimkisi..
Sen bir tutam sevgi alýyorsun benden,
Ben bir kucak dolusu öfke..
Yanlýþ giden bir þeyler var..
Neresindeyiz aþkýn, sevginin…
Nedir bu öfke?
Nedir bu acele nefrete?
Soframýzdakiler bize yetmiyor mu?
Sen de haklýsýn yarým yürek..
Güzellikler için, çirkinliklerle de boðuþmalýyýz..
Evet..Evet ama…..!
Neden ?
Neden, bu boðuþmada, toprak ile bütünleþen hep ben oluyorum.
Neden, seni kýramayacaðýmý bile bile üstüme geliyorsun ?!
Gururu kalkan etmiþim,
Ýþlemiyor darbelerin.
Kendinle hesaplaþmayý öðren..
Öfkemizin faturasýný,
sevgimize kesmek bana düþmez..
…..
Yine nefessiz kaldým..
Ýçimdeyken büyüdükçe büyüyor sevgin…
Ýçimde öyle temizsin ki..
Öyle güzel,
Öyle iyi..
Ama ne çare!?
Yine nefessiz kaldým.. !
--------------------------------------------------------------------------------

Bu þiiri yazý kýsmýna da eklemisim yanlýþlýkla özür diliyorum..

Sevgiler.

Sosyal Medyada Paylaşın: