Üç, iki, bir.
Yaðmur damlalarý karýþtý gözyaþlarýma
Hýçkýrýklarým, gözyaþlarýmda boðulurken
Birbirine karýþýyor adýmlarým
Koþar gibi
Kaçar gibi
Ardýma bakmadan
Neresi olduðunu bilmeden
Sonunu düþünmeden
Gitmek
Kafamýn içindeki kara bulutlar simsiyah
Patlamayý bekleyen bir volkan gibi, sinsice ilerlerken
Zenginlerde gecede, fakirlerde gecede
Ömrün tüm sermayesini zifiride sayanlar
Görmezler ufuklarda þafaðýn söktüðü aný
Bir faciadýr öyle sabaha uyanmak
Uyandýðýmýzda yok olup giden yýldýzlar gibi
Birer, ikiþer yok olup gideceðiz
Tükenmez sandýðýmýz, tükettiðimiz zamanda
Zenginlerde gündüzde, fakirlerde gündüzde
Koltuðumuzun altýnda, kellemiz
Ve sonra her zaman ölüm
Ayný þartlar altýnda kýsmettir ölüm
Gerçekleri görmenin, tüm aydýnlýðý alýnlarýmýzda
Kiminin ak
Kiminin kara
Karanlýk boþluklarýnda akýp giden zamanda
Zengini de bir
Fakiri de bir
Üç
Ýki
Bir
.
Demek gecesi, gündüzü yok ölümün
Üzerinde bir sarhoþluk, sallanarak gidersin
Sessiz bir hayatýn boþluðu
Çöker üstüne zindanlarýn karanlýðý aðýr, aðýr
Ne olacaklar
Eyvahlar,eyvallahlara karýþýrken
Keþkelere sarýlmak, yýlana sarýlmak gibi
Belli, belirsiz kavuþma þarkýsý gibi
Titreþir umutlarýn
Yolun sonu belli deðil
Zifiride umutlarýnda ölür
Ölümsüz bir mevsimin rahminde
Kudurtan tövbelerin içinde
Dönüp bakarsýn etrafýna
Nerede gençliðin
Nerede güzelliðin
Nerede kýyamadýklarýn
Nerede kýydýklarýn
Bir kahkahayla inlettiðin boþ duvarlarýn
Zifirinin gölgesinde soðuyor bedenin
Tastamam geldin, evi barký tüm sevdiklerini býraktýn, geldin
Dön bak ardýna
Bomboþ
Yolcular bir bir uyur
Ömür biter
Yol biter
Bir ezgi sesi, öyle derin, öyle içten
Kanatlandýrýr seni gökyüzüne hatýrýnda kalan son bir kýrýntý
Koyulaþýr yalnýzlýðýn
Tüm umutsuzluklarýn, yük diye sýzlandýklarýndan daha aðýr
Kanatlanmana bile izin vermez
Ötesi yok
Kapkaranlýklarýn
Upuzun bile yatamazsýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.