ŞİİR / ÇOCUK - 2

ÞÝÝR / ÇOCUK - 2

Mutluluk sokaðýndan mýsralar uzat bana
Bir kurþun sol yanýmý deliyor þiir çocuk.
Evvelden taþýdýðým duygular tezat bana
Neden fikrim aklýmý çeliyor þiir çocuk?

Dünyada olanlarý seyrederken sükûtla
Gül uzatan ellere yaklaþan var barutla.
Umudumun üstüne çöken kara bulutla
Gökyüzü üzerime geliyor þiir çocuk.

Dört tarafta yýlaný, çýyaný, sürüngeni
Bozuldu afakýmda duran sabýr üçgeni.
Bulaþmýþ insanlýða habis þeytanýn geni
Vicdanlar merhameti çalýyor þiir çocuk.

Kimse kýsas almýyor cehennemdeki lavdan
Av aman dilese de Avcý býkmýyor avdan.
Adem oðlu ne yazýk barýþ adlý sýnavdan
Bu sene de sýnýfta kalýyor þiir çocuk.

Hayaller ülkesine kurduðum son panayýr
Varlýðýmdan beslenip yanýyor cayýr cayýr.
Ne uyanýk gezerim ne gördüðüm düþ hayýr
Ne nefretim uykuya dalýyor þiir çocuk.

Gursaðýnda kalýrken bir çocuðun hevesi
Kulaðýmda çýnlýyor zebanilerin sesi.
Annesinin koynunda verirken son nefesi
Bilmem insanlar nasýl gülüyor þiir çocuk.

Günlerce nöbet tutup bekliyorken baþýnda
Keneler kan kemirir yoksulluk savaþýnda.
Boyun bükmüþ halinin resmi mezar taþýnda
Neden hala bebekler ölüyor þiir çocuk?

Semaya avuç açsam isyanýmla bir anlýk
Güneþe izin vermez bu zifiri karanlýk
Gözlerimi süzerek baktýðým yön viranlýk
Büyüttüðüm çiçekler soluyor þiir çocuk.

Her gece þakaðýmdan süzülürken kanlý ter
Yaþamak mý, ölmek mi hangisi daha beter?
Bu zulüm bitsin artýk yeter diyorum yeter!
Ýbriðime gözyaþým doluyor þiir çocuk.
Büyüttüðüm çiçekler soluyor þiir çocuk.

ELÝF KESKÝN KARABULUT.../ ÞÝÝRLERÝN ÞAÝRÝ...
17 TEMMUZ 2015.../ 22:45 /ÝSTANBUL

Sosyal Medyada Paylaşın: