Kirpikleri meneviþli, kokusu sardunya Kuþlarýn kanadýna sürdüðüm papatya rüzgârý Ne zaman seni düþünsem Bulutlardan yön alýyor, mehtap ebrusu mavi ayrýlýða
Gelincikli baharda Onu çok sevmiþtim akþamýn kýzýl saçlarýnda. Yaktýðýn düþler Esen rüzgârla harman olup Savruldu çam ormanlarýna Acýtan zamandan söz etme bir daha Baðýrsam da duyulmaz çýðlýðým gökyüzünde.
Herkesin kendineymiþ gülü dikeni Sözcüklerin inceldiði yerde Dokunma is kokulu yaralarýma Omuzlarým çökmüþ, yedi beþ vardiyasý oldum Mavi boncuklar taþýyor sesimin kuþlarý Birazdan Özdere’den kuþ adasýna kalkacak, Nuh’un gemisi Sevgilisini alan gelsin, Kuþadasý sokaklarýna Yoksa sahiller hep küs, martýlar öksüz kalacak.
Nuri Daðdelen 12.0.8.2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
D_A_Ğ_D_E_L_E_N Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.