LAVİNYA

Sen gönüller ötesi
sen içimin kýrgýn isyankâr çocuðu
asma yüzünü bana öyle!
duman olur daðlarým
geçit vermez sýnýrda kötürüm kalýrým
sen olmadan ben hiçim Lavinya!

Bilirim nicedir esmez meltem rüzgârlarý
deniz kokusunu doldurmaz ciðerlerime
o saki
þöyle böyle deðil yaþananlar
çivit mavisi gecelerin mahkümuyum
hükümsüzüm!
buz daðýna çarptýk sonra çözüldük Lavinya!

Sen içimdeki þiir çocuk
sen sýðýndýðým gökçe liman
taþýnca gözlerimin denizleri
kirpik uçlarýnda aks’ini gördüðüm
sen Lavinya!
sana emanet ederdim anadan üryan sözlerimi..

Hatýrla! gökyüzü bulutlanýnca
nasýl da sarýlýrdýk birbirimize
sen gürültüsünden korkardýn hýrçýn bulutlarýn
ben yaðmurda yürürdüm þemsiyesiz
þimþekler düþerdi üzerime
korkmazdým! cessurdu ruhumdaki sevinçler
ikimiz tek canda olunca ayaklanýrdý umutlar
güneþ öpünce eteklerini daðýlýrdý bulutlar
gök kuþaðýna þiirler asardýk üþüyen ellerimizle
hatýrla Lavinya!
ne çok düþ sakladýk yedi rengine..

Mevsimlerin harman olduðu zamandý
korkularýmý sevecek kadar bir sevda büyürdü içimde
aha iþte orda kalbinin tam ortasýnda
yokla Lavinya!
o talandan geriye ne kalmýþ
ne kadar derine gömülmüþ o sahici duygular..

Anla beni!
yüzümdeki hüzünkâr sevinçleri özledim
aþký var eden melekler hatýrýna
gülümse Lavinya.!


_Duygu Þen_


Sosyal Medyada Paylaşın: