Varda yok olmayanlar, yokta varý bilemez Vahdet-i Vücut olan kuldan emân dilemez Gönlünde yitirmiþsen, güneþten nur gelemez Edep, erkân lehçemiz, sükût iman gibidir Kiþi, dili ardýnda saklý mercan gibidir…
Âdem suretindedir, Âdem deðildir herkes Kimisi baðda bülbül, kimisi leþte kerkes “Yaratandan ötürü” sevin deyince bir ses Rýza-yý Bâri için zorlar âsân gibidir Yaradanýn hatrýna her ay Nisan gibidir...
Ölü içinde diri bulanlar beri gelsin Nesimî’nin aþkýndan sevdaya deri gelsin Fenafillâh katýna erenin seri gelsin Hallâc-ý Mansur dârý zindanda tan gibidir Mâneviyat tahtýnda ulu sultan gibidir…
Ýnsaný temel yaptýk sevginin mihengine Kucak açtýk bakmadan dini, dili, rengine Yolumuz tevazudur talip olduk engine Beyni kirli olanýn zellesi zan gibidir Kibrin baþý þeytandan, sonu hüsran gibidir…
Erenler meclisinde dem alýp âmil olan Aþk nuruna boyanýr mâþuða þamil olan Ýncinse de incitmez insan-ý kâmil olan Sözü zehir olanýn, kelâmý kan gibidir Ýlim, hikmet, hakikat kalbe kalkan gibidir…
Makamlarý defnettik hakikat mezarýnda Sevgiyi naðme yaptýk bahçenin hezârýnda Aslan ceylanla dosttur Velînin nazarýnda Seyreyle kâinatý her zerre can gibidir “Bütün yaratýlmýþlar tek bir insan gibidir...”
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Sade Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.