FİNAL
FÝNAL
Zihni kuyudan derin, fikri iplikten ince
Düþündüðü en garip, delice çaðlarýydý
Tüm büyüsü bozuldu, hayalleri gidince
Rüyalar onu saðlam, baðlayan baðlarýydý
Ya da bunun aksine, boðacak að-larýydý
Gerçekte yaðan yaðmur, hayallerde dinmeli
Gökten saðanak gibi, bir mutluluk inmeli
Ya da bunca yaþanan silgiyle silinmeli.
Gençliðinin içinde bir evrilme evresi
Ne de saðlam çevrilmiþ çivi ile çevresi.
Mezarda soðuk toprak, mezarda yalnýz taþlar
Yalnýzlýðýn içinde yere eðilmiþ baþlar
Ve bitmeyen çileler, bitmeyecek telaþlar
Tüm gerçeðin içinde, kaybolan koca belde
O beldenin içinde, boðuluyordu selde.
Ne handa gözü vardý, ne hane ne hancýydý
Bitmek nedir bilmeyen, tükenmeyen sancýydý
Kendi fikrine sizden daha da yabancýydý...
Bir büyü bir sihirdi, düðüm gibi ördüðü
Sadece bir hayaldi aynalarda gördüðü
Vakit bir hayli çoktu, zaman gayetçe erken
Tükendi koca ömür, henüz vakit var derken
Ve kapandý kapýsý, tahta atta giderken...
Madde deðil manâyla yaþamýþtý ölümü
En sonunda kapattý ömür denen bölümü.
Ve ömrün sonunda hepimizin finali ayný..
AYÞE GÜL YILDIRIM
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşe Gül YILDIRIM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.