Kimlik -2

Ört artýk gözlerindeki
nefret perdesini,
Huzuru kalmadý ki mecalini
yitirmiþ duygularýmýn,
Demlerken içimdeki yangýnlarý
sen misali,
Tenine dokunmak günahmýþ
kimliði çaresiz yaralarýmýn,
Ne vuslat ki kavuþmak yasakken
kahýr grisi bakýþýnda,
Ne de eriyip solmak bir gülün
dikensiz yapraðýnda,
Döktüðüm umut kýrýntýlarýný rüzgar
savururken hýrçýn dalgalarýna,
Zülüflerinden hýrpalandýðým her
uçurum yaþamaktý bana oysa,
Ve hüznünün tatlý esintisinde
sarhoþken bedenim,
Yorgunluðuma gururunun ihanet
mühürlü darbelerini indiriyordun,
Sana çýkan her yolun sonu
ayrýlýk kokarken,
Aþkýna duvar örmeyeyim diye
gecenin zifirisinde asil yalnýzlýðýmýn
limanlarýný terk ediyordun....
Sosyal Medyada Paylaşın: