kýyamete bir kala gibi gözlerim tarif edilemez bir yokluk dinmeyen bir ýzdýrap içinde kana boyadým yollarýmý virane bir þehrin ortasýna düþünce ruhum bir umut kurtulurum diye iblise rehin býraktým anýlarýmý
söyle bana sen söyle nasýl iyileþtireceðim içimde açtýðým bu yarayý
kýrýldýðý yerden daha keskinleþiyor kalbim yakýcý bir öfke kararmýþ bir intikam hayaliyle yoruyorum aklýmý azaplý bir gýcýrtý büyüyor týrnak uçlarýmda korkutup kaçýrýyor tutamýyorum yastýðýmda uykularýmý
söyle bana sen söyle nasýl geri alacaðým huzurlu sabahlarýmý
karanlýðýn daha ötesi varmýþ anladým gözlerimi kör eden bir zifire boyayýnca bakýþlarýmý topraða gömdün beni hem de daha ölmeden sanki sen baðýþlamamýþsýn gibi bana bu caný
söyle bana sen söyle nasýl açacaðým bu tabutun mühürlemiþ kapaðýný
düzeneðinde kaos olan bir yaradýlýþýn patlama noktasýna geldim sonunda algýnýn ötesindeki bir yere býraktým mecburen varlýðýmý gökyüzünden medet yok topraðýn dibine kök salýyorum cehennemde bulurum belki de aradýðým cevaplarý
söyle bana sen söyle tanrým nasýl temize çekeceðim içimdeki bu karayý
y kuþaðýndan
Sosyal Medyada Paylaşın:
black_sky Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.