bir yaprak yaðmuruydu bizi ýslatan sapsarý... eylül yaný aðýr basýyordu bakýþlarýmýn ayaklarým güz adýmlarýyla sana doðru gel (m) iyordu serçeler yaprak yaðmurlarýna býrakmýþlardý kanatlarýný þehrin varoþlarýnda da çocuklar çocuktu güz dudaklý anneler öpüyordu yanaklarýndan çocuk çýðlýklarý eylülleþmiþ hazan naðmelerine dönüþmüþtü
bir yaprak yaðmuruydu beni sýrýlsýklam ýslatan, güz çýðlýklý serçelerdi... ateþ kýzýlý gözlerim yangýnlara sebepti denizlerde seni arýyordum sen ki; yüreðimde prangalara vurduðum sen ki; kýyamete kadar eþiðinde durduðum sen ki; bedenimde can..! yoksun... nerdesin..? ve nerde sevdam..?
foto:k.turan
Sosyal Medyada Paylaşın:
eşiktekiadam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.