Ben meftunu olalý mahmur bakan gözlerin,
Döndü feryat figana tüm ah ile vahlarým.
Ok gibi saplanýyor, hece hece sözlerin,
Gecelere dönüyor, olmuyor sabahlarým.
Sevdalar nakýþ nakýþ gözlerde þekillenir,
Sevda böyledir gülüm; çocuk gibi dillenir,
Buðulu bakan gözün hep bana gönüllenir,
Sitemim gözlerine, sevdanadýr vahlarým.
Gözlerini sevmenin cezasý ne de aðýr,
Kimler ne derse desin; týnmam, kulaðým saðýr,
Topla tüm vebalini, hepsini sýrtýma vur,
Piþmanlýktan ötedir, benim tüm eyvahlarým.
Seveni çeker yükü; böyle bir þeydir sevda,
Sevgilinin gönlünde öten bir neydir sevda,
Gönülden sevgiliye sunulan peydir sevda,
Maziyedir sitemim, bitmeyen eyvahlarým.
Ümit’im, sevdalarýn yolu “Bir”e gidiyor,
Niye senin gönlünü baþka yarlar güdüyor,
Belli ki, hep bu yüzden feryat figan ediyor,
Boþa geçmiþ bir ömür, hep buna eyvahlarým.
Ankara-17 . 07. 2008
Ümit Zeki SOYUDURU