bir söz getirip koydun avluya serin çayýrlarýn birbirine yalanlar söylediði kuþlarýn konup kalktýðý dal ve bahçe merasimi sonrasý göðsünde uzayan yol oldu aðzým
fazlasý vardý heyecanlandýðýmda getirdiklerini öðüten bu gökyüzü var ya ýþýk sarkýtýp sularý incittiðinde anlamsýzlaþtý bütün duygularým
korkuyorum topraða basarken bir karýncanýn kalbini üzmekten köklerine sadýk bir gölge olmak istiyorum gölgende duymadýðým için beni affet
daha çok sürdürmek kolay saçmalayýp boþluðu kuþatmanýn zor sevgimin salkýmlarýný topladým bahçeden uzadýkça uzadý yollar sonu sonsuz sensizliðe yenildim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.