YÂR BANA
Düþümde görsem seni kalbim oynar yerinden
Hasret sýðmaz sineme, koca dünya dar bana
Tutuþur denizlerim içim yanar derinden
Yüreðim yaralanýr derman olmaz yâr bana
Hicran ateþindeyim bende huzur arama
Sensiz dünyam karanlýk ýþýk düþmez çýrama
Tabip yâre gönderir neþter vurmaz yarama
Gönül sermayesinden niçin düþmez kâr bana?
Çileyle sarmaþ dolaþ yaþýyoruz bahtiyar
Her çiçekte bal olmaz, gezerim diyar diyar
Benzim solar mum gibi, hasret çeker gönül yâr!..
Nefes alamýyorum, bu dünya mezar bana
Hüzünlü akþamlara gam bulutlarý çöker
Gönül doktoruyum der, yarama zehir eker
Karanlýklar daðýlýr, gün gelir þafak söker
Nazenin kollarýný yýlan olsa sar bana
Âh çeksen de her nefes, âh alma deli gönül
Kuruyor yavaþ yavaþ bahçemin gülü gönül
Yanar yürek köz olur, kavurur çölü gönül
Yârin gül bahçesinden niçin düþer hâr bana
Yollar ýrak olsa da ufka dalar gözlerim
Taþ kesilen yüreði incitir mi sözlerim?
Mâzi tüter gözümde her anýný özlerim
Herkese tomurcuk gül, virane gülzâr bana
28 Temmuz 2005/TRABZON
M.NÝHAT MALKOÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.