KÂİNATIN USTASI (Gülce Buluşma)

KÂÝNATIN USTASI (Gülce Buluþma)

Ta Âdem’e dayanýr, aþk belâsýnýn kökü.
Asla deva bulmuyor, böyle derdin hastasý,
Memnu meyve yüzünden, aðýr geldi gam yükü,
Kör þeytan deðil mi ki? Bu haberin postasý.

Ey gönül, dön!
Dön, yönünü ona bak.
Dön de, olma sakýn ondan ýrak,
Çýplak doðdun anandan,
Gideceksin yine çýplak.
Dikiþsiz kaput bezi, elbisenin en hasý,
Neylesin giden kiþi, giymek için libasý.

Suret gözetme sakýn, içeri gir öze bak,
Doðruyu görmek için, gönlündeki göze bak,
Býrak harfi heceyi, ayet ayet söze bak,
Aþkýyla dolsun senin, sinende gönül tasý.

Gözütok’um, ömrünce dünyalar gurbet bize,
Vuslata eren âþýk, neyler ki, gören göze,
Gerisi lafý güzaf, gerek yok fazla söze,
Yüce Rahman deðil mi? Kâinatýn ustasý.

23.10. 2012





Sosyal Medyada Paylaşın: