MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

AĞLAMA TAŞI
FARUK ANBARCIOĞLU

AĞLAMA TAŞI


AÐLAMA TAÞI

Günlerden bir gündü
Her zamanki gibi
Bir sonbahar günüydü…
Dökülüyordu birer birer
Rüzgâr estikçe kuruyan yapraklarý
Aðaçlarýn
Belli ki kýþ gelecekti ardýndan
Bu sertleþen havalarýn

Bir kamyon geldi bir gün
Üzerinde eþyalarýyla bir memurun
Dediler ertesi gün Ali Bey tayin olmuþ Orhaneli’ye
Kiralýk ev bulmada çekmiþti zorluk
Bir Ýþletme’ye gitmiþ, bir Çaydere’ye
Can sýkýntýsýndan
Bir Pazarpýnarý’na gitmiþ, bir Maslak Tepesi’ne
Bir Mektep Bayýrý’na çýkmýþ
Sonra da Kapanca Tepesi’ne
Yanýma geldi, bunalmýþtý
Aðlýyordu…

Yarabbi neydi suçum dedi
Beni buraya gönderdin
Çýktý üzerime, koydu ellerini þakaklarýna
Ben ne yaparým burada, nasýl yaþarým
Yolu yok, doktoru yok
Ýki saat çeker Bursa’ya, yollarý uçurumlu
Doðru dürüst arabasý yok…
Yoklarý çoktu O’nun için Orhaneli’nin
Ve aðladý, aðladý, aðladý…
Sildi kenarý iþlemeli mendiline gözyaþlarýný

Zaman uzun süre böyle geçti Orhaneli’ de
Geldi yanýma bazen aðladý
Bazen konuþmadan durdu uzunca
Tebessüm etti bazen
Ama
Sonralarý hep güldü, güldü
Aradan milyonlarca saniye, binlerce dakika
Yüzlerce günler geçmiþti ki
Bir haber duyuldu Orhaneli’ de
Ali Bey’in tayini çýkmýþ
Ayrýlacakmýþ Orhaneli’ den
Duyuldu tayin haberi
Kapanca’da, Mektep Bayýrý’nda
Yanýma geldi yine
Hüzünlüydü, efkarlý ve düþünceliydi bu defa
Kor düþtü içime dedi, kor
Gitmek istemiyorum Orhaneli’ den
Olsun hastanesi, doktoru yoktu ama
Fark etmezdi
Eczanesi yoktu, yolu yoktu ama önemli deðildi
Bursa’ya çok uzaktý, yollarý uçurumluydu
Kýþýn bazen kapanýyordu kardan yollarý
Ama olsun yine de her þey güzeldi
Ýstemiyorum buradan gitmek istemiyorum
Çok þeyi yoktu ama
Ýnsanlarý var, dostluklarý var, candan kalpleri var
Sen varsýn dedi ey AÐLAMA TAÞI sen..
Kurban olam topraðýna, taþýna
Kurban olam yazýna, kýþýna
Soðuðuna, sýcaðýna kurban olam dedi
Gitmek istemiyorum buradan
Biliyor musun dedi, yarýn kamyon gelecek
Eþyalarým yüklenecek
Zor olacak ayrýlýk zor…

Ýþletme’ye gitmiþ sonra can sýkýntýsýndan
Ardýndan Mektep Bayýrý’na çýkmýþ
Sonra yine Kapanca’ ya
Benim yanýma..
Yine çýktý üzerime
Baktý hüzün dolu gözlerle Orhaneli’ ye son kez
Akýttý gözyaþlarýný üzerime
Ey taþ dedi
Senin adýn olsun AÐLAMA TAÞI
Orhaneli’ ye bir gelen aðlasýn bir de giden
Sildi göz yaþlarýný kenarý iþlemeli mendiline
Býrakýverdi yaný baþýma
Sende kalsýn, hatýram olsun dedi
Sen…Sen bile bana dost oldun
Ne granitsin sen, ne mermer, ne de kaya
Sen taþsýn, AÐLAMA TAÞI
Aðlatýrsýn insaný bir geldiðinde, bir de gittiðinde…

O gün bu gün bir darb-ý mesel yankýlanýr Orhaneli’ de
Bir gelen aðlarmýþ Orhaneli’ ye
Bir de giden

Sen’din bir zamanlar
Orhaneli’ ye geleni
Kucaklayan, karþýlayan
Sen’din bir zamanlar Orhaneli’ ye
Gelene de, gidene de dost
Ey AÐLAMA TAÞI
Sen’din
Sen…

Faruk ANBARCIOÐLU


NOT: Bu þiir 1950 yýlýnda güzel ilçemiz Orhaneli’ye tayini çýkan bir kamu görevlisinin yaþadýklarýný ve duygularýný anlatmaktadýr… Tapu Kadastro Müdürlüðünde görev yapan memurun ismini saklý tutarak Ali Bey ismi ile sembolize ettim....F.A.

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.