Cellâdım Olsun Gözlerin

Ateþlere gebe kalmýþ,
Temmuz`un avuçlarýnda
Yokluðunun karlarý üþütüyor tenimi.
Ne zaman ölümsüz sevdamýzýn
Ýnce belli yokuþuna yönelsem,
Ýki yüzlü ayazlar büküyor dizlerimi.
Bir yudum umuda tutunmuþken
Hüznün pusulasýz yollarýnda
Kaybediyorum ýlýk nefesimi..
Ve düþerken býçaðýn sýrtýna,
Al kanlara seriyorum
Yüreðimin taze çiceklerini.

Gül desenli çýðlýklarýmý,
Tahta beþiklerde yükleyip
Ýnce dudaklarýnda solmayý istiyorum.
Yangýnlarý sýrtlanýp
Ilýk nefesinde közlenmeyi diliyorum.
Közlendikçe baðrým;
Yýldýzlar serilecek ellerine,
Karanfiller gülümseyecek gözlerine.
Karanlýðýn suratýna tokat gibi
Ýnen sýcak gülüþünü görünce,
Hançeri dudaklarýndan öpeceðim.
Öptükçe hançeri,
Baharlarýn ayak uçlarýna serileceðim.
Yüreðinin cellatlýðýnda
Gözlerini son kez görüp
Canýmý kanlý pusulara teslim edeceðim.

Þimdi beni öldü bilme yar.
Bulutlara uzanýp
Yaðmurlara gebe kaldýðýmý düþün.
Bir þafak vakti,
Saçlarýna Cennetin güllerini ekmeye
Geleceðimi düþün.
Þimdi yollarda olduðumu
Yüreðine koþtuðumu farzet.
Geldiðimde,
Cennetin kollarýnda
Sevdamýzý soluyacaðýmýzý düþün.

Þimdi, derin bir nefes çekip
Kör býçak gibi gözlerini sapla yüreðime.
Tüm ýþýklarý söndürüp
Karanlýðý giydir üzerime.
Gelecekse ölüm;
Senin ellerinden gelsin.
Sona erecekse ömrüm;
Senin gözlerinde sona ersin.
Sus ne olur.
Cellâdým olmuþken gözlerin,
Ellerinden gelen soðuk ölümü,
Fakir yüreðim " onur " bilsin.

3 Temmuz 2006 17.19

Ýsmail Sarýgene
Sosyal Medyada Paylaşın: