Görmesen de sana bakýþlarýmý, Bu gözler sana bakarken eriyor, Bir kaþýk þekerin bir bardak çaya karþý çaresizliði gibi savunmasýz. Karaya vurmuþ bir balýk gibi çýrpýnýyor bu yürek, Ve üstelik gel-git’leri bekleyecek kadar zaman da yok. Bana doðru adým attýðýn anda durabilir bu kalp, Çünkü seni yaþamak, seni düþünmekten bir beden fazla bana. Sen gelmemeye devam et, Çünkü biliyorum ki, Geldiðin anda bitecek bu büyü. Nerede görülmüþ gerçek bir aþkýn yaþandýðý? Ben kalbimde büyüttüm sonsuz kollarý olan bu aðacý, Ve inan, Sen olsan dal bile vermezdi…
Sosyal Medyada Paylaşın:
görünmezyolcu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.