dur gitme böyle çabuk böyle acýmasýz kesme soluðumu içimde yeni yeni yeþermeye yüz tutmuþ umutlarýmý görmezden gelip sonu gelmez labirentlere döndürme yolumu
tamam farkýndayým sonsuza kadar söz vermemiþtin ama bu kadar erken gideceðini de söylememiþtin ki bana az biraz daha kal bari yanýmda hiç olmazsa birkaç nefeslik kokunu daha doldurayým avuçlarýma görmüyor musun hazýr deðilim böyle ansýzýn gidip de düþürme ruhumu boþluða
dur iþte gitme daha ne diyeyim ki sana kurur topraðým faydam olmaz uçan kuþa anlasana açmaz bir daha çiçeklerim soluk aldýrmam bakýþlarýmýn deðdiði hiçbir canlýya
alýþamam anla artýk koynumda kara kýþlarý uyutmaya parçalar göðsümü hasretin kanýmla zehirlerim kendimi tutamam içimdeki acý karýþýr taþa topraða
dur gitme bir yokluðu giydirip ruhuna boynuma geçirip sensizligi çekme kýyýsýnda durduðum hayatýmý acýmasýzca düþer gardým kurtuluþum olur ölüm teslim olurum çaresizce karanlýða
dur dur gitme dedim de gittin ya kalbimi kýrdýðýn yerden çýktý caným bilesin sen de bunu bilerek yaþa
Sosyal Medyada Paylaşın:
black_sky Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.