O gündü, Hedefin sanki ortasýndaki gibi Eylül’ ün on ikisi Akþam esintilerinde bir ürperti Bir sonbahar huzursuzluðu Sakladýðým düþlerim Yüreðimde sevdalar Yalnýzlýðý paylaþan hayatla Hep hýrpalandýlar... Dýþarýsý çok soðuk ve ýssýz Hafiften esen rüzgarýn Uðultusu titretiyor iliklerimi Gözlerimden irkilen buðulu Bir küçük pencereden bakýnýp Ne tarafa dönsem Demir kapýlarýn sürgüsü açýlacak diye, Umutlarýma bir güneþ tesellisi..
Zaman... Bir anlýk hayal oldu Sesli aðýtlar,çýðlýklarým Karanfil kokularýna hasret Birer,birer düþer ömrümden. Tel örgüler,prangalar Yalnýz yataðým, Taþ duvarlar sessiz. Güneþ,ve Gökyüzü bir avuç kadar. En çok da,bahar kokulu Gençliðimizi saklayan Geniþ yapraklý dut aðacýnýn, Bir bir sürgüne gider gibi Kaldýrýmlarýna düþmüþ Dökülen,sarý yapraklarýnda Senin sokaklarýna sinmiþ Haykýrýþlarým vardý...
Sosyal Medyada Paylaşın:
mitat noyan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.