Güzel bir haber
Yýkýk dökük bir ev ve herkes aðlýyor
Bense bakýyorum, içimdeki kanlý býçaða
Bir an için nefret ediyorum O’ndan ve herkesten
Yanýlýyorsunuz, her þeyi hissediyorum
Tüm acýyý ben hissettim kanýmda, tenimde
Hiç düþünmeden kaçabilirdim belki de
Ama ben buradayým, önünde aðladýðýnýz, yýkýk dökük evimde
Aðlamayýn arkamdan, tek damla gözyaþý dökmeyin
Yakýn gerekirse tüm bu topraklarý, yalnýz evim kalsýn
Kalsýn ki herkes hatýrlasýn
Ama hiçbir þey olmayacak deðil mi
Bana sakýn o bilindik, tiksindiðim sonu anlatmayýn
Caným daha çok acýyor, canýmý alan kiþi keyiften dört köþeyken
Nefret etmiyorum yalnýzca birkaç kiþiden
O’ndan nefret ediyorum
Ve bir anlýk dediðim nefretimin
Hiç bitmeyeceðini anlýyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.