Deli gönül âhuzarýn sokar beni renkten renge
Bilmez misin aramýzda sorun olsa noksansýn sen
Sabýr bende kahýr sende öfken her an hazýr cenge
Kâinata sultan olsan bensiz yerle yeksansýn sen
Farzet çehren hoyrat-arsýz, ruhum sana sadýk ancak
Bazen hüznüm eksik-fazla ama meylim kucak kucak
Her nereye koþarsan koþ, saklansan da köþe bucak
Geçmiþimden bugünüme seyrimdeki rahvansýn sen
Bir yangýna sebep olsan ciðerimde tüte tüte
Külüm seni taþýyacak içten içe bite bite
Övünsen de mefkürenle dirayetim zordan öte
Hiç þüphesiz hislerimde bitmeyecek tuðyansýn sen
Yýldýzî’yim, nigâhýnda özyurdundur saklý bahçem
Konaðýnda safa süren her cephede farklý lehçem
Maksadýmda gereklisin kalbe yazýlýr dilekçem
Tebessümün demli reyhan, göð(s)ümdeki dumansýn sen...
Nezahat YILDIZ KAYA