Bir baþkadýr sonbahar yaðmurlarýnda yürümek Aklýnda milyonlarca düþünce uçuþur aksetmeden Ayaklarýn kendi gider durmak istesen bile Koþuverirsin birden nedenini anlayamadan Kirpiklerinden sýzan damlalar ýslatýr göz kapaklarýný Ve hala koþmak ister bedenin, durmaksýzýn Sen, nereye koþtuðunu bilmeden gider, dönmezsin Geride kalanlar nerede olduðunu bilmez, arar seni Ýnsan tanýyamaz kendini bazý sonbaharlar Umutlar da dökülür birlikte, solmuþ yapraklarla Ýnsan gidemez bazen de, baðlanýr hayallere Gidemeyince; Islanamaz da sonbahar yaðmurlarýnda Ayaklarýn koþmak isteseler bile Bir þeyler baðlar seni oturduðun yere Kalkamazsýn ayaklarýnýn üzerine
06.02.2008 17:00
Sosyal Medyada Paylaşın:
fer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.