Diyalektik Çelişki

Ah! þu dünya;
Az bi sevince bulaþmýþ neyimiz var neyimiz yoksa
Ýçimizde gýdým gýdým biriken
Zorba bir hükümdar gibi çekip alýyor elimizden…

Enikonu
Eski hesaplarý þöyle bir karýþtýrýp baktým da gizliden
Bir alacaðýmýz var mý diye eski günlerden
Ve de gelecekten;
Hani þöyle gülmekti, sevinçli bir andý
El ele tutuþmaktý, kavuþmaktý, sarýlmaktý, aþktý
Yok… Yok… Öyle içinde at koþturacaðýmýz deðil
Baþýmýzý sokacaðýmýz küçük bir evdi
Karnýmýzý doyuracak aþtý, iþti, sevgili bir eþti
Çoluk çocuk insanca bir yaþamaktý hani…
Yok!… Yok!… Yok!...
Mutluluktu, huzurdu… Geç onlarý anam babam geç…
Elimizde bir canýmýz kaldý -en saðlamýndan-
Dünyaya verip de çekip gideceðimiz
Hepsi bu…

Aradým, taradým…/ buldum nihayet;
Yüreðimizi paralayýp duran
Ve diplerde bi yerlerde unutulmuþ olan
Bir “ah” bir de “vah” kalmýþ;
Topu topu þu dünyadan alýp vereceðimiz -hepsi bu-
O da umurunda deðil dünyanýn
Dönüp duruyor;
Önüne ne çýkarsa
Ahýmýzý-vahýmýzý ezip geçerek

Anladým;
Nefret, sevgiden
Gülmek, aðlamaktan
Hüzün, sevinçten
Ayrýlýk, aþktan
Ölüm, hayattan -her þey karþýtýndan- besleniyor
Zýttý olanla savaþýyor
Ve birbirini yok etmeye çalýþýyor içimizdeki her þey…

Severken severken kahrolasý ayrýlýklar
Ve yaþamak isterken -hem de öyle delicesine- apansýz ölümler
Nasýl da göz açtýrmadan çöküyor tepemize…
Neylersin…/ Diyalektik çeliþki iþte…

Mayýs 2019

Sosyal Medyada Paylaşın: